Jaki poziom hałasu jest szkodliwy?

Jak wskazują dane epidemiologiczne, co drugi Europejczyk jest narażony na hałas. Hałas może być definiowany jako dźwięki zazwyczaj o nadmiernym natężeniu w danym miejscu i czasie, odbierane jako: „bezcelowe, następnie uciążliwe, przykre, dokuczliwe, wreszcie szkodliwe”. Hałas oddziałuje na ludzi zarówno w sferze fizjologicznej, jak i psychologicznej, zakłócając podstawowe czynności, takie jak sen, odpoczynek, nauka i porozumiewanie się. Hałas ze względu na źródło pochodzenia dzielimy na: przemysłowy (instalacyjny), komunikacyjny (w tym drogowy, lotniczy, kolejowy), komunalny (osiedlowy), domowy i związany ze środowiskiem pracy.

Dopuszczalna norma hałasu

Wśród stałych źródeł nadmiernego hałasu największe znaczenie ma hałas komunikacyjny. Powodują go samochody, autobusy, tramwaje, ale także kolej. Według danych WHO ruch uliczny to hałas w wysokości 80 decybeli i przy długotrwałej ekspozycji na niego może być szkodliwy dla zdrowia.

Szkodliwość hałasu

Ucho ludzkie odbiera dźwięki w bardzo szerokim zakresie natężeń: od 0 do 120 decybeli, powyżej jednak progu 120 decybeli większość osób odczuwa ból, może też nastąpić uszkodzenie słuchu. Równocześnie dźwięki o niższym natężeniu, szczególnie przy dłuższej ekspozycji, mogą być równie szkodliwe dla słuchu.

• Poniżej 35 dB - nieszkodliwe dla zdrowia, mogą być denerwujące lub przeszkadzać w pracy wymagającej skupienia.
• 35–70 dB - wpływają na zmęczenie układu nerwowego człowieka, poważnie utrudniają zrozumiałość mowy, zasypianie i wypoczynek.
• 70–85 dB - znacznie zmniejszają wydajność pracy, mogą być szkodliwe dla zdrowia i powodować uszkodzenie słuchu.
• 85–130 dB - powodują liczne schorzenia organizmu ludzkiego, uniemożliwiają zrozumiałość mowy nawet z odległości 50 cm.
• Powyżej 130 dB - powodują trwałe uszkodzenie słuchu, pobudzają drgania narządów wewnętrznych człowieka, powodując ich schorzenia.

Wpływ hałasu na zdrowie człowieka

Hałas ma wielowymiarowy szkodliwy wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Najbardziej narażony jest narząd słuchu. Zmiany w nim mogą mieć charakter funkcjonalny, np. przejściowe przytępienie słuchu bądź słuch ograniczony (jak np. ubytki słuchu, a nawet głuchota). Nie możemy jednak zapominać o wpływie na inne układy i narządy. W układzie krążenia obserwuje się zmiany w naczyniach włosowatych i mięśniu sercowym, wzrost ciśnienia krwi, zaburzenia rytmu serca, najczęściej przyśpieszenie czynności serca, skurcze dodatkowe, zmniejszenie objętości wyrzutowej serca, zwężenie drobnych naczyń krwionośnych i zmniejszenie wielkości przepływu krwi w tkankach. W przewodzie pokarmowym stwierdza się wzmożone wydzielanie soku żołądkowego, częstsze w przypadku występowania choroby wrzodowej i dwunastnicy. W układzie dokrewnym zwiększa się czynność kory nadnerczy i wzmaga nadczynność tarczycy, wzrasta przemiana materii. Szczególnego podkreślenia wymagają zmiany w psychice, jak np. zakłócenie równowagi psychicznej wyrażające się znużeniem, rozdrażnieniem, kłótliwością. Nierzadko hałas jest przyczyną stanów niepokoju, lęku, upośledzenia koncentracji uwagi, zaburzeń oraz trudności pełnego i spokojnego wypoczynku i snu. Przyśpieszenie czynności serca, skurcze dodatkowe, zmniejszenie objętości wyrzutowej serca, zwężenie drobnych naczyń krwionośnych i zmniejszenie wielkości przepływu krwi w tkankach. W przewodzie pokarmowym stwierdza się wzmożone wydzielanie soku żołądkowego, częstsze w przypadku występowania choroby wrzodowej i dwunastnicy. W układzie dokrewnym zwiększa się czynność kory nadnerczy i wzmaga nadczynność tarczycy, wzrasta przemiana materii. Szczególnego podkreślenia wymagają zmiany w psychice, jak np. zakłócenie równowagi psychicznej wyrażające się znużeniem, rozdrażnieniem, kłótliwością. Nierzadko hałas jest przyczyną stanów niepokoju, lęku, upośledzenia koncentracji uwagi, zaburzeń oraz trudności pełnego i spokojnego wypoczynku i snu.